Ἅγιος Κοσμᾶς καταγόταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη καί ἔζησε τόν 9ο αἰώνα μ.Χ. Ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό του στόν ἀσκητικό βίο, στόν ὁποῖο διακρίθηκε μέ τή θεάρεστη πολιτεία του συνασκούμενος μετά τοῦ Ὁσίου Αὐξεντίου. Γιά τίς ἀρετές του τιμήθηκε μέ τό ἀξίωμα τῆς θείας ἱεροσύνης καί κατέστη Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Χαλκηδόνος.
Εὑρισκόμενος ἀντιμέτωπος μέ τούς εἰκονομάχους καί πιεζόμενος ἀπό τούς κρατοῦντες νά καταδικάσει τή διδασκαλία περί τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἔμενε ἀνένδοτος, γι’ αὐτό ἐξοριζόταν ἀπό τόπο σέ τόπο. Ἔτσι ἔλαβε καί τό στέφανο τῆς ὁμολογίας.
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς κοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί τό τίμιο λείψανό του ἐνταφιάσθηκε στό ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
