Ὅσιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπό τό Βυζάντιο καί γεννήθηκε ἀπό πλούσιους καί εὐσεβεῖς γονεῖς. Ἀπό νεαρή ἡλικία ἀκολούθησε τό μοναχικό βίο γενόμενος μοναχός στή μονή πού γι’ αὐτόν ἐκαλεῖτο μονή τοῦ Τριχινᾶ. Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὑπέβαλε τόν ἑαυτό του σέ κάθε κακουχία καί σκληραγωγία. Τό σῶμά του τό κάλυπτε μέ λεπτό τρίχινο ἱμάτιο, γι’ αὐτό καί ἐπονομάσθηκε Τριχινᾶς. Μέ τούς σκληρούς ἀσκητικούς του ἀγῶνες ὁ Ὅσιος ἀπεκάλυπτε καί ἐξουδετέρωνε τίς ἀπάτες τῶν δαιμόνων.
Ὁ Ὅσιος Θεόδωρος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη καί ἔλαβε τή Χάρη ἀπό τόν Θεό, ὁ τάφος του νά ἀναβλύζει μύρο πού εὐωδίαζε. Ἔτσι, ὅσοι προσέτρεχαν ἐκεῖ μέ πίστη καί εὐλάβεια, λάμβαναν τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος.
Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Δῶρον ἔνθεον, τῆς ἐγκρατείας, σκεῦος ἔμψυχον, τῆς ἀπαθείας, ἀνεδείχθης θεοφόρε Θεόδωρε· τόν γάρ Θεόν θεραπεύσας τοῖς ἔργοις σου, τῶν παρ’ αὐτοῦ δωρημάτων ἠξίωσαι. Πάτερ Ὅσιε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος α’. Τόν τάφον σου Σωτήρ.
Φωτός καταστολήν, ἱερῶς ἐξυφαίνων, τριχίνῳ σεαυτόν, περιέστελλες ῥάκει, Θεόδωρε πανόσιε, Παρακλήτου κειμήλιον· ὅθεν χάριτος, ὑπερφυοῦς ἠξιώθης, μύρον εὔοσμον, ἀπό τοῦ τάφου βλυστάνων, ψυχῶν καθαρτήριον.
Μεγαλυνάριον.
Ράκεσι τριχίνοις σκέπων σαυτόν, τό κῴδιον Πάτερ, τῆς νεκρώσεως καί φθορᾶς, ἐναπεξεδύθης, καί τῆς ἀθανασίας, τήν χλαῖναν ἐστολίσω, μάκαρ Θεόδωρε.