οκνος ἀγωνιστής τῆς ἀρετῆς σ’ ὅλη του τήν ζωή, ἡ ὁποία τελικά τόν ἔκανε Ἅγιο.
Ἦταν ἀπό τό χωριό Μύρμηξ τῆς ἐπαρχίας Ὀψικίου. Παντρεύτηκε γυναίκα, πού ως προίκα εἶχε τή μεγάλη καί ἀθάνατη εὐσέβεια. Ἀπόκτησε παιδιά, τά ὁποία ἀνατράφηκαν κάτω ἀπό τήν ἄγρυπνη ἐπιμέλεια τῶν γονιῶν τους ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου.
Ἔτσι, ὑπόδειγμα ἀπό τήν ὅλη του διαγωγή καί ἀπό τή χριστιανικότατη ἀνατροφή τῶν παιδιῶν του, χειροτονήθηκε ἱερέας μετά ἀπό ἐπίμονη παράκληση τῶν συγχωριανῶν του. Ἀπέναντι στό ποίμνιό του, φέρθηκε ὅπως καί ἀπέναντι τῆς οἰκογενείας του. Δηλαδή μέ εὐσέβεια, μέ ἀγάπη, μέ ἀγρυπνία καί διδαχή. Πολλές φορές μάλιστα, μέσα στή βροχή καί τό κρύο, ἄφηνε τό σπίτι του, γιά νά πάει στά σπίτια τῶν ἐνοριτῶν του γιά νά τούς εὐεργετήσει μέ ὑλική βοήθεια ἢ μέ ἠθική ἐνίσχυση καί παρηγοριά.
Ὁ Θεός, πού ἔβλεπε τήν πνευματική προκοπή τοῦ Φιλοθέου, τόν ἀξίωσε καί νά θαυματουργεῖ. Ἔτσι αὐτός, ἀκόμα περισσότερο εὐεργετοῦσε τό ποίμνιό του καί ἔτσι συνέχισε μέχρι πού παρέδωσε στόν Θεό τήν δίκαιη ψυχή του.