Ἅγιοι Μανουήλ, Σαβὲλ καὶ Ἰσμαὴλ οἱ Μάρτυρες (17 Ιουνίου)
ἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Μανουήλ, Σαβέλ καί Ἰσμαήλ κατάγονταν ἀπό τήν Περσία, ἦσαν ἀδελφοί καί ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.). Ὁ πατέρας τους ἦταν πυρολάτρης, ὅπως ὅλοι οἱ Πέρσες. Ἡ μητέρα τους ὅμως, εὐσεβέστατη Χριστιανή, ἐμπιστεύθηκε αὐτούς στόν εὐλαβή πρεσβύτερο Εὔνικο, γιά τή χριστιανική αὐτῶν ἀγωγή καί μόρφωση. Στρατιωτικοί τό ἐπάγγελμα, ἀπεστάλησαν ὑπό τοῦ βασιλέως τῶν Περσῶν Βαλτάνου στήν Κωνσταντινούπολη ὡς πρεσβευτές εἰρήνης. Ἀφιχθέντες στή Χαλκηδόνα εἶδαν τόν αὐτοκράτορα Ἰουλιανό νά προσφέρει θυσία στά εἴδωλα, μέ τήν παρουσία πλήθους κόσμου, κατοίκων τῆς πόλεως, οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦσαν τήν εἰδωλολατρική πλάνη. Τοῦτο τούς ἐλύπησε πολύ καί οἰκτείρησαν τό κράτος, ὁ ἀρχηγός τοῦ ὁποίου ἔγινε ἔνοχος τέτοιας ἀσέβειας. Ἕνεκα τούτου καταγγέλθηκαν ὑπό τοῦ κουβικουλάριου Ἰνδικοῦ πρός τόν Ἰουλιανό, προσαχθέντες δέ ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος καί μή πεισθέντες νά θυσιάσουν στά εἴδωλα, ἀφοῦ τούς ἐχτύπησαν σκληρά, διεπέρασαν τούς ἀστραγάλους μέ περόνες, ἔκαψαν τίς μασχάλες μέ ἀναμμένες λαμπάδες καί τούς ἐβασάνισαν ποικιλότροπα, τούς μετέφεραν, τό 363 μ.Χ., στό τεῖχος τοῦ Κωνσταντίνου κοντά στή Θράκη, σέ γκρεμῶδες μέρος καί τούς ἀποκεφάλισαν. Τά τίμια λείψανά τους, περισυλλεγέντα ὑπό πιστῶν Χριστιανῶν, ἐνταφιάσθηκαν μέ τιμή καί εὐλάβεια.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἅγιος Ἴσαυρος ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ οἱ σὺν αὐτῷ μαρτυρήσαντες (17 Ιουνίου)
πό τούς Μάρτυρες αὐτούς οἱ τρεῖς πρῶτοι κατάγονταν ἀπό τήν Ἀθήνα, οἱ δέ λοιποί ἀπό τήν Ἀπολλωνιάδα τῆς Ἰλλυρίας καί ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Νουμεριανοῦ (283 – 284 μ.Χ.). Ὁ Ἴσαυρος ὑπῆρξε διάκονος στήν Ἀθήνα, ἀφοῦ δέ παρέλαβε καί τούς ἀσπασθέντας τό Χριστιανισμό συμπολίτες του Βασίλειο καί Ἰννοκέντιο, εὑρῆκαν ἐντός σπηλαίου κρυπτόμενους τούς ἐπίσης Χριστιανούς Φήλικα, Ἑρμεία καί Περεγρίνο, μέ τούς ὁποίους, ἀδελφωθέντες, ἐζοῦσαν φυλάττοντες τίς θεῖες ἐντολές καί μοχθοῦντες πρός ἐξάπλωση τῆς Χριστιανικῆς ἀλήθειας. Καταγγελθέντες στόν ἔπαρχο Τριπόντιο, συνελήφθησαν, ἀρνηθέντες δέ νά ἀποκηρύξουν τή Χριστιανική πίστη τους, οἱ μέν Φῆλιξ, Ἑρμείας καί Περεγρίνος ἀποκεφαλίσθηκαν ὑπ’ αὐτοῦ, ὁ δέ Ἴσαυρος καί οἱ λοιποί ἀπεστάλησαν πρός τόν υἱό τοῦ Τριποντίου Ἀπολλώνιο, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ τούς ἐβασάνισε ἀνηλεῶς, τούς ἀπέκοψε, τό 284 μ.Χ., τίς κεφαλές.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Ὡς ἐννεάριθμον, τοῦ Λόγου σύνταγμα, ἐχθρῶν τάς φάλαγγας, κατετροπώσαντο, Ἴσαυρος Φῆλιξ σύν αὐτοῖς, Ἑρμείας καί Περεγρῖνος, ἅμα Ἰννοκέντιος, Μανουήλ καί Βασίλειος, Ἰσμαήλ ὁ ἔνδοξος, καί Σαβέλ ὁ μακάριος· διό καί τά βραβεῖα τῆς νίκης, εὗρον ὡς Μάρτυρες Κυρίου.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς χορός θεόπλοκος κατηρτισμένοι, Ἀθληταί ἐννάριθμοι, ἀνδραγαθεῖτε εὐκλεῶς, ἐν ὁμονοίᾳ κραυγάζοντες· Σύ τῶν Μαρτύρων Χριστέ τό κραταίωμα.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις Ἀθλοφόρων παρεμβολή, Ἴσαυρε παμμάκαρ, καί οἱ σύναθλοι οἱ κλεινοί· Χαίρετε γενναῖοι, ὁπλῖται τοῦ Κυρίου, Ἀγγέλων συμπολῖται, καί ἰσοστάσιοι.
