Ἁγία Ξένη (24 Ιανουαρίου)
Ἁγία Ξένη καταγόταν ἀπό τή Ρώμη καί ἀπό γενιά τιμημένη καί εὔπορη. Οἱ γονεῖς της ἐπιθυμοῦσαν νά τήν νυμφεύσουν. Ἐνῶ ὅμως εἶχαν τά πάντα ἑτοιμασθεῖ γιά τόν γάμο, ἐκείνη ἐγκατέλειψε τή νυφική παστάδα, παίρνοντας μαζί της καί δύο πιστές της θεραπαινίδες καί διά θαλάσσης ἔφθασε στήν πόλη τῶν Μυλασῶν. Στά Μύλασα μᾶλλον πῆγε καί ἐγκαταστάθηκε, ὕστερα ἀπό συμβουλή τοῦ μακαρίου μοναχοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος ἐμφανίστηκε στήν Ὁσία μετά ἀπό θεῖο φωτισμό, ὅταν ἐκείνη πέρασε ἀπό τήν Ἀλεξάνδρεια καί ἔγινε ὁ πνευματικός της καθοδηγητής.
Στήν πόλη τῶν Μυλασῶν, ἡ Ὁσία Ξένη ἔκτισε Ἱερό Ναό πρός τιμήν τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Ἐκεῖ κτίσθηκαν καί κελιά ὅπου διέμεναν ἡ Ξένη, οἱ δυό θεραπαινίδες καί λίγες ἄλλες παρθένες.
Ἡ Ὁσία Ξένη, ἀφοῦ διῆλθε τήν ζωή της θεοφιλῶς καί ὁσίως, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη. Ὅταν παρέδωσε τήν ἁγία της ψυχή στόν Θεό, ἐνῶ ὁ ἥλιος φώτιζε τήν γῆ, φάνηκε στόν οὐρανό Σταυρός, πού τόν σχημάτιζαν ἀστέρες. Τόν οὐράνιο αὐτό Σταυρό τόν περιέκλειε χορός ἀστέρων, σάν νά ἦταν, καθώς φαίνεται, στεφάνι τῆς Ὁσίας Ξένης, μέ τό ὁποῖο τήν ἐπιβράβευε ὁ Θεός γιά τίς νηστεῖες της, τίς ἀγρυπνίες της καί τήν ἁγνότητα τοῦ σώματος καί τῆς ψυχῆς.
Ὅσιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ (24 Ιανουαρίου)
Ἅγιος Διονύσιος γεννήθηκε περί τό ἔτος 1500 στό χωριό Σκλάταινα τῆς ἐπαρχίας Φαναρίου Καρδίτσας, πού σήμερα ὀνομάζεται Δρακότρυπα, ἀπό γονεῖς πτωχούς ἀλλά εὐσεβεῖς, τόν Νικόλαο καί τή Θεοδώρα, οἱ ὁποῖοι τόν ἀνέθρεψαν μέ παιδεία καί νουθεσία Κυρίου. Μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του καί σέ νεαρή ἡλικία μετέβη στά Μετέωρα, ὅπου καί ἔγινε Μοναχός. Ἀργότερα κατέφυγε στό Ἅγιον Ὄρος καί χειροτονήθηκε Διάκονος καί Πρεσβύτερος. Διακατεχόμενος ἀπό τόν πόθο τή ἐρημικῆς ζωῆς ἵδρυσε κοντά στή Μονή Καρακάλλου ἕνα μικρό κελί, στό ὁποῖο μόναζε καί κοντά σέ αὐτό ἔκτισε καί ἕνα μικρό Ναό ἀφιερωμένο στήν Ἁγία Τριάδα.
Στήν συνέχεια ἐπισκέφθηκε τά Ἱεροσόλυμα γιά νά προσκυνήσει τούς Ἁγίους Τόπους. Ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων ἐξετίμησε τόσο πολύ τήν πνευματικότητα τοῦ Ἁγίου ἀσκητοῦ, ὥστε τόν παρότρυνε νά μείνει κοντά του γιά νά τόν ἀναδείξει διάδοχό του. Παρά τίς προτροπές ὅμως καί τά δελεάσματα ἐκεῖνος ἐπέστρεψε στό ἡσυχαστήριό του. Χρημάτισε δέ καί γιά λίγο ἡγούμενος τῆς Μονῆς Φιλοθέου Ἁγίου Ὄρους, πρός ἐνίσχυση τῆς ὁποίας δέν δίστασε νά ταξιδέψει μέχρι τήν Κωνσταντινούπολη.
Ὅσιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος ὁ ἐν Κύπρῳ ἀσκήσας (24 Ιανουαρίου)
Ὅσιος Νεόφυτος ἔζησε τόν 12ο αἰώνα μ.Χ. Γεννήθηκε στήν κωμόπολη Λεύκαρα τῆς Κύπρου τό 1134 καί σέ νεαρή ἡλικία, παρά τήν θέληση τῶν γονέων του, Ἀθανασίου καί Εὐδοξίας, ἀκολούθησε τόν μοναχικό βίο, φλεγόμενος ἀπό θεῖο ζῆλο. Κατέφυγε κατ’ ἀρχάς στή Μονή τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου, στό ὄρος Κουτσοβέντη, ὅπου ζήτησε νά μείνει καί νά ἀσκητέψει. Μετά ἀπό πέντε χρόνια στό διακόνημα τῆς καλλιέργειας τῶν ἀμπελώνων τῆς Μονῆς, στή θέση «Γούπαις», μέ τήν εὐλογία τοῦ ἡγουμένου, ἐπισκέπτεται γιά προσκύνημα τούς Ἁγίους Τόπους. Ἐκεῖ παρέμεινε γιά σύντομο χρονικό διάστημα καί ὅταν ἐπέστρεψε πάλι στήν Κύπρο, μόνασε στή Μονή τοῦ Χρυσοστόμου (1152 – 1158 μ.Χ.). Ζήτησε ἀπό τόν ἡγούμενο τῆς Μονῆς νά τοῦ ἐπιτρέψει νά γίνει ἐρημίτης, χωρίς ὅμως ἐπιτυχία. Ἡ ἄρνηση τοῦ ἡγουμένου, ὁδηγεῖ τόν Ὅσιο νά ἐγκαταλείψει τή Μονή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, γιά νά πάει στό ὄρος Λάτρος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πού ἦταν μεγάλο μοναστικό κέντρο. Γι’ αὐτό τόν σκοπό πῆγε στήν Πάφο μέ τήν ἐλπίδα νά βρεῖ πλοῖο πού νά τόν μεταφέρει ἐκεῖ. Στό ναύσταθμο ὅμως τῆς Πάφου συνελήφθη ὡς φυγάς καί φυλακίσθηκε. Ὅταν, μέ τήν μεσιτεία εὐσεβῶν ἀνθρώπων, ἀποφυλακίζεται τήν ἑπόμενη ἡμέρα, ἀναζητᾶ ἐρημητήριο στά ἐνδότερα τῆς Μεγαλονήσου.
