Το κανάλι τοῦ ναοῦ μας στὸ Youtube
Κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη ἑορτὴ, ὁ ὄρθρος καὶ ἡ θεία λειτουργία θα μεταδίδονται διαδικτυακὰ ἀπὸ τὸ κανάλι τοῦ ναοῦ μας στὸ Youtube.
Κάνε κλικ στὸν παρακάτω σύνδεσμο για να μεταφερθεὶς σὲ αὐτὸ.
https://www.youtube.com/channel/UCWABWiLCvetNNXu73JMYPNg
Ἁγία Αἰκατερίνη ἡ Μεγαλομάρτυς (25 Νοεμβρίου)
Ἁγία Αἰκατερίνη καταγόταν ἀπό οἰκογένεια εὐγενῶν τῆς Ἀλεξάνδρειας καί μαρτύρησε στίς ἀρχές τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ. Ἦταν εὐφυέστατη καί φιλομαθής. Ἤδη σέ ἡλικία δέκα ὀκτώ χρονῶν κατεῖχε τίς γνώσεις τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας καί φιλοσοφίας, ἀλλά ἦταν καί ἄρτια καταρτισμένη καί στά δόγματα τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ὅταν ἐπί Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμός ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ἡ Αἰκατερίνη δέ φοβήθηκε, ἀλλά μέ παρρησία διέδιδε πώς ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός. Γιά τόν λόγο αὐτό συνελήφθη ἀπό τόν ἔπαρχο τῆς περιοχῆς, ὁ ὁποῖος προσπάθησε μέ συζητήσεις νά τήν πείσει νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της. Ὅταν ὁ ἔπαρχος διαπίστωσε τήν ἀνωτερότητα τῶν λόγων τῆς Αἰκατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση μέ τούς πιό ἄξιους ρήτορες τῆς Ἀλεξάνδρειας, τούς ὁποίους ὅμως ἡ Αἰκατερίνη ἀποστόμωσε. Καί ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλά κάποιοι ἀπό τούς συνομιλητές της πείσθηκαν γιά τούς λόγους της καί ἀσπάστηκαν τήν Χριστιανική Πίστη.
Μπροστά σέ αὐτή τήν κατάληξη, ὁ ἔπαρχος διέταξε νά τή βασανίσουν σκληρά μέ τήν ἐλπίδα πώς ἡ Ἁγία θά λύγιζε καί θά ἀρνιόταν τόν Χριστό. Ὅμως ἡ Αἰκατερίνη ἔμεινε ἀκλόνητη στήν πίστη της.
Τελικά, με διαταγή τοῦ ἔπαρχου, παρέδωσε την Ἁγία ψυχή της στον Κύριο, πάνω στόν τροχό.
Ἁγία Βασίλισσα (25 Νοεμβρίου)
σύζυγος τοῦ βασιλιά Μαξεντίου, πού πίστεψε στόν Χριστό διά τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καί μαρτύρησε διά ἀποκεφαλισμοῦ.
Ἅγιοι 150 Ρήτορες (25 Νοεμβρίου)
ὐτοί πίστεψαν στόν Χριστό διά τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καί μαρτύρησαν διά πυρός.
Ἅγιος Μερκούριος ὁ Μεγαλομάρτυρας (25 Νοεμβρίου)
ενναῖος στρατιωτικός, ὄχι μόνο τοῦ στρατοῦ τοῦ αὐτοκράτορα Δεκίου, πού ὑπηρετοῦσε, ἀλλά καί τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Μερκούριος καταγόταν ἀπό τήν Σκυθία. Διακρινόμενος σέ κάποια μάχη, κατά τήν ὁποία σκότωσε τόν στρατηγό τῶν ἀντιπάλων, τιμήθηκε μέ ἀνώτερο ἀξίωμα. Ἀλλά ὅταν κλήθηκε νά συμμετάσχει σέ εἰδωλολατρικές θυσίες, ἀρνήθηκε. Καί δέν δίστασε, ὅταν ρωτήθηκε, νά ὁμολογήσει ὅτι ἦταν χριστιανός.
Ὁ βασιλιάς προσπάθησε στήν ἀρχή, μέ γλυκά λόγια νά τόν μεταπείσει. Βλέποντας ὅμως, ὅτι ἀποτύγχανε, διέταξε τόν βασανισμό του. Καί ἀφοῦ τόν γέμισαν μέ πληγές, καί ἐπέφεραν μεγάλα ἐγκαύματα στίς σάρκες του, ἀποκεφάλισαν τόν γενναῖο ἀθλητή καί στεφανηφόρο ἀγωνιστή τοῦ Χριστοῦ, στήν Καισαρεία τῆς Καππαδοκίας, περίπου τό 253 μέ 259 μ.Χ.
Ἅγιος Κλήμης ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ρώμης (24 Νοεμβρίου)
ταν Ρωμαῖος ἀριστοκράτης ἀπό βασιλικό γένος, γιός τοῦ Φαύστου καί τῆς Ματθιδίας. Ὁ Κλήμης σπούδασε ὅλες τίς ἐπιστῆμες τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἀντάμωσε τόν Ἀπόστολο Πέτρο καί διδάχθηκε ἀπ’ αὐτόν τήν ἀληθινή πίστη καί θεογνωσία, ὁπότε ἔγινε θερμός κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου καί συνέγραψε ἀρκετά συγγράμματα.
Ὁ Κλήμης ὑπῆρξε τρίτος ἐπίσκοπος Ρώμης, ἀφοῦ διαδέχθηκε τόν Ἀνέγκλητο, περίπου τό ἔτος 92 μ.Χ. Ποίμανε μέ ὑπέρμετρο ζῆλο τήν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, στά βαριά ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν. Συνελήφθη ἀπό τό Δομετιανό καί ἐξορίστηκε σέ πόλη ἔρημο κοντά στή Χερσώνα.
Ἐκεῖ, ἔδεσαν στό λαιμό του μιά σιδερένεια ἄγκυρα καί τόν ἔριξαν στήν θάλασσα, ὅπου παρέδωσε τήν ἁγία ψυχή του (101 μ.Χ).
Ἀξίζει, ὅμως, νά σημειώσουμε ὅτι ὁ Κλήμης δέν ὑπῆρξε μόνο σοφός κατά τήν γραμματική μόρφωση, ἀλλά ἀνῆκε σ’ αὐτούς πού ὁ Θεῖος Παῦλος ὀνομάζει «σοφούς εἰς τό ἀγαθόν, ἀκεραίους δέ εἰς τό κακόν». Συνετούς, δηλαδή, ὅταν κάνουν τό καλό, καί συγχρόνως ἀμέτοχους ἀπό κάθε κακό.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Τῆς θείας γνώσεως, εὔσημοι σάλπιγγες, καί τῶν τῆς πίστεως, θεσμῶν ἐκφάντορες, Ἱερομάρτυρες Χριστοῦ, ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον, καί Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διό ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθε πάσης ἡμᾶς βλάβης.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκκλησίας ἄσειστοι καί θεῖοι πύργοι, εὐσεβείας ἔνθεοι, στῦλοι ὡς ὄντως κραταιοί, Κλήμη σύν Πέτρῳ πανεύφημοι, ὑμῶν πρεσβείαις, φρουρήσατε ἅπαντας.
Μεγαλυνάριον.
Κλῆμα ἀφθαρσίας πανευθαλές, ὁ Κλήμης ἐδείχθη, οἶνον στάζον τόν μυστικόν, πέτρα Ἐκκλησίας, ὁ Πέτρος δέ ὡράθη· διό τάς ἀριστείας, τούτων ὑμνήσωμεν.
Ἅγιος Πέτρος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας (24 Νοεμβρίου)
υνδύαζε θερμότατο ζῆλο καί ἀνώτερη λαμπρή μόρφωση καί γρήγορα κατέλαβε σπουδαία θέση στήν Ἐκκλησία τῆς Αἰγύπτου, ἀφοῦ διαδέχτηκε τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλεξανδρείας Θεωνᾶ.
Τό ἔτος 306 μ.Χ. προήδρευσε σέ Σύνοδο πού καταδίκασε καί καθήρεσε τόν Ἐπίσκοπο Λυκοπόλεως Μελέτιο. Ἀλλά αὐτός γιά νά ἐκδικηθεῖ τόν Πέτρο τόν κατάγγειλε στόν αὐτοκράτορα Μαξιμιανό Γαλέριο, ὅταν αὐτός κήρυξε διωγμό κατά τῶν χριστιανῶν.
Τότε ὁ εὐσεβής ἀρχιεπίσκοπος, ἔδειξε τή μεγάλη καί λαμπρή διαγωγή του. Προκειμένου νά συλληφθεῖ ἀπό τόν ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας, κάλεσε τούς πιό ἄξιους πρεσβυτέρους τῆς ἀρχιεπισκοπῆς του, τόν Ἀχιλλᾶ καί τόν Ἀλέξανδρο. Τούς ἀνήγγειλε ὅτι ἔφτασε τό τέλος του καί ὅρισε διαδόχους του. Κατόπιν, γιά νά μήν ἀντιληφθεῖ τήν σύλληψή του ὁ χριστιανικός λαός, πού ἦταν συγκεντρωμένος μπροστά στήν πόρτα του, βγῆκε καί παραδόθηκε στούς στρατιῶτες ἀπό μία τρύπα, πού ἀνοίχτηκε στό πίσω μέρος τοῦ σπιτιοῦ του.
Ἔπειτα τόν πῆγαν κρυφά στόν τόπο τῆς θανατικῆς ἐκτέλεσης, ὅπου τόν ἀποκεφάλισαν τόν Νοέμβριο τοῦ 311, ἀφήνοντας ὁρφανή τήν Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας, τήν ὁποία ποίμανε επί 12 χρόνια.
Ἀπό κάποιο σύγγραμμά του «περί θεότητας» διασώθηκαν μερικά κομμάτια. Σώζονται ἐπίσης Κανόνες ἀπό τήν συγγραφή τοῦ «περί Μετανοίας», πού ἔγραψε ὅταν ὁδηγοῦσε στήν ἐπιστροφή χριστιανούς, πού κατά τούς διωγμούς δέν μπόρεσαν νά μείνουν σταθεροί στήν πίστη.
Ἐπίσης ἡ εὐσεβής ὀξυδέρκεια τοῦ Πέτρου, εἶχε διακρίνει τίς αἱρετικές τάσεις τοῦ νεαροῦ τότε διακόνου Ἀρείου καί τόν ἀφόρισε. Ἀλλά ὕστερα τόν δέχτηκε πάλι, ἀφοῦ δήλωσε μετάνοια καί ζήτησε δημόσια συγνώμη.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τήν ὡραιότητα.
Τῆς θείας γνώσεως, εὔσημοι σάλπιγγες, καί τῶν τῆς πίστεως, θεσμῶν ἐκφάντορες, Ἱερομάρτυρες Χριστοῦ, ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον, καί Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διό ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθε πάσης ἡμᾶς βλάβης.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκκλησίας ἄσειστοι καί θεῖοι πύργοι, εὐσεβείας ἔνθεοι, στῦλοι ὡς ὄντως κραταιοί, Κλήμη σύν Πέτρῳ πανεύφημοι, ὑμῶν πρεσβείαις, φρουρήσατε ἅπαντας.
Μεγαλυνάριον.
Κλῆμα ἀφθαρσίας πανευθαλές, ὁ Κλήμης ἐδείχθη, οἶνον στάζον τόν μυστικόν, πέτρα Ἐκκλησίας, ὁ Πέτρος δέ ὡράθη· διό τάς ἀριστείας, τούτων ὑμνήσωμεν.
